W roku 1810 Dominik Radziwiłł ostatni właściciel pałacu w Białej Radziwłłowskiej Podlaskiej, sprzedał Cieleśnicę wraz z Klonownicą Andrzejowi Serwińskiemu. Klonownica zatem należała do jednego z folwarków Andrzeja Serwińskiego. Zmarł on bezpotomnie w roku 1842 i został pochowany na cmentarzu w Janowie Podlaskim. Dobra cieleśnickie wraz z tamtym pałacem i Klonownicą przeszły na własność jego bratanka Stanisława Serwińskiego. Ten, wraz ze swoją żoną Salomeą wybudował w Klonownicy kościół w latach 1554-1861. Tę budowę zlecił architektowi Janowi Alibatowi. W 1873 kościół ten został obrócony na kult prawosławny.

Po ustąpieniu Rosjan ponownie przeszedł w posiadanie katolickie. Rekrucyfiowany w roku 1913 przez Księdza Marcelego Glinkę, ówczesnego dziekana Janowskiego. Jednak, ludność miejscowa chciała mieć swoją parafię i duszpasterza. Dlatego 30 VIII 1921 r. udali się do Księdza biskupa ordynariusza Henryka Przeździeckiego z podaniem oraz listą, na której znajdowały się 123 podpisy — o przydzielenie księdza. Ksiądz biskup Henryk Przeździecki wydał dekret o utworzeniu samodzielnej parafii 17 IX 1921 r.

Pierwszym proboszczem rektorem został ks. Kanonik Paweł Sokołowski. Ówczesnym dziekanem był ks. Kanonik Ludwik Kalicki. Drugim administratorem był od 14 V 1923 r.  Marcin Kołodziej. W czasie wojennym i powojennym parafia była obsługiwana przez duszpasterzy z Janowa Podlaskiego i Rokitna.